Bir zamanlar ful yaprakları adında bir çiçek kız vardı.Saçları tuhaftı.Bir tutamı domates kırmızısı,perçemleri havuç rengi,kalanlarsa ahududu şerbeti gibi kızıldı.Pembe gözlükleriyle dünyayı ve insanları koşulsuz sevmeye kararlıydı ama gerçekleri görmesi zaman almadı.Canını yakanlardan kurtulmayı denedi, doğrulup toparlandı,gözyaşlarını sildi ve aynaya baktı. Gülümseyerek kendine bir söz verdi.Çiçek kızın hayattaki serüveni her daim taptaze ve rengarenk olacaktı...
İletişim : fulyapraklari@hotmail.com
bu ülkede ne insanca yaşanabileceğine nede bi şekilde başımızda olanların halkı için gerçekten bişe yapma çabasında olduklarına inancım kaldı. Açlık, yoksulluk, işsizlik, savaş ülkemi sarmış durumda ve gittikçe batıyoruz birileri ise buna dur demek istemiyor.
Internet-Gazete-Dergi ve her türlü basılı yayın için geçerlidir :Yazılarımdan ismim ve adresim link gösterilmek suretiyle alıntı yapılabilir.İzinsiz emek hırsızlığı durumundahakkımı "hukuki çerçevede" sonuna kadar arayacağıma emin olabilirsiniz.Emeğe saygı gösterdiğiniz içinteşekkürler!
5 yorum:
bu ülkede ne insanca yaşanabileceğine nede bi şekilde başımızda olanların halkı için gerçekten bişe yapma çabasında olduklarına inancım kaldı. Açlık, yoksulluk, işsizlik, savaş ülkemi sarmış durumda ve gittikçe batıyoruz birileri ise buna dur demek istemiyor.
Artık yüzsüzlüğü ele aldılar. Daha neler yapıcaklar düşünmek bile istemiyorum.
Kalmadı tabii ki,birde akıllanmadığımızı gördükçe insanın kaçası geliyor:/
Rahat-sız hatun;
çok haklısın, gittikçe batıyoruz ve ses çıkaran kimse yok.
Serap ve Aylin Zeynep,
yorumlarınıza çok teşekkürler..
kaçıp gitmek istiyoruz!!!
Herkes olup bitenin farkında değilmiş gibi davranıyor. Belki de farkında değil.
Eğer böyleyse çok çok çok kötü.
Yorum Gönder