"bir eski resim duvarda"

...

Üç noktalar güzeldir kimi zaman.

Sonsuzluğu temsil eder.

Devamlılığı...

Gelecek cümleleri belki de..ya da söylenmek istenip de söylenemeyenleri barındırır içinde kimbilir.

Benim üç noktamın içinde 3 boğum var.

Artık hastane hastane koşturmacalarım bitti desem..."iyileştiler mi?"diyeceksiniz.

Ne yazık ki kısa bir cümleyle yanıtlayacağım sizi, içi bomboş.

Amcamı kaybettim.

Bir hafta sonra da iyiye doğru giderken, evine çıkmış, yemeğini kendisi yiyebilir durumdayken ve son anına kadar aklı başında konuşabilirken anneannemi yitirdim.

Bir haftada iki cenazeyi görmüş biriyim artık.

Antidepresan kullanıyorum.

Kendimi yeni yeni toparlıyorum.

Ne denir ki artık?

Kelimeler boş,

Bunca acıdan sonra hayat da kelimeler gibi boş görünse de aslında dolu,

Dopdolu,

Acılarımı bıraktım eski senede,

Artık çok daha güçlü ve umutluyum,

Bana ders verdi hayat,

Herşeyin ne kadar kıymetli olduğunu gösterdi,

Sevdiklerime "seni seviyorum" demek için iyi ki beklememişim bugüne kadar,

Bundan sonra da beklemeyeceğim.

Hayat her an bitebilecek,

Her an devam edebilecek,

Yaşanası,

Bir garip,

Değişik,

Herşeye rağmen zevk alarak sürdürülmesi gereken.

Kayıpsız, sağlıklı, mutlu ve iyi nice senelere...

Bir parça da olsa gülümseyebiliyorsam artık, yazma vaktim gelmiştir...