"Değişim"

2008'in Aralık ayında blog yazmaya başlamıştım.

Blog sayfam tam "1" yaşında...

İlk başlarda çekingen ve yalnız ardından daha cesaretli ve kalabalık:)

Klasik ama içten bir şeyler söylemek isterim, çok güzel dostlar edindim, herkese çok teşekür ederim.

Bir sene içinde "339" izleyiciye ve "20900" görüntülenmeye ulaştığım için çok çok mutlu ve geleceğimden daha da umutluyum:)

Son zamanlarda hayatımda yaşadığım pek çok problemden ötürü yazılarıma eski şiddetiyle devam edemesem de en kısa zamanda daha iyi olacağımı biliyorum.

Pek çok blog arkadaşım mail ya da blog yoluyla bana ulaşmış,merak etmiş, nasıl olduğumu sormuş.

"Ben iyiyim, çok iyiyim", sağlık sorunları ufak tefek yaşanıyor malum hepimizin öyle, ama kalbim çok iyi.

Sanki üzerimden büyük bir acı kalktı, büyük bir kırgınlık kalktı.

O ise bu zaman aralığında bana mesajlarla, mailllerle ya da telefonla ulaştı, bir şeyler söyledi, bir şeyler yazdı,kendini savunmak adına belki,ama kalan son kırıntıları da süpürdü gitti.

Kırıldım yine yazıklarına ve söylediklerine ve artık uzun bir süre haberleşmeyelim dedim.

Bir takım tahminlerim vardı, yine haklı çıktığımı üzülerek de olsa gördüm.

Kendim için en iyi ve en doğru kararı vermenin huzuruyla yaşıyorum artık. Aslında birbirimize ne kadar zıt temel taşlarımız varmış diyorum, enerji uzmanıma çok teşekkür ediyorum, kendime dönmemi içimi görmemi ve zihnimi bedenimi hayata açmamı sağladığı için,farklı bir gözden hayatım için gerekli olanları ve olmayanları görmemde bana yardımcı olduğu için.

Yaşadıklarımı anlatmaya yönelik kelimeler bulamıyorum aslında, aldığım enerji, akabindeki değişimler, gördüklerim,duyduklarım,hayatımdaki köklü değişim, yıkılan hayallerim, geleceğimin yön değiştirmesi,bambaşka bir yola çıkmam, yalnızlığım ve tüm bu olumsuzluklara,benim telaşlı ve çabuk demoralize olan benliğime karşın soğukkanlılığım, iç huzurum ve umudum...

Kelimlerle anlatamadığım şeyler oluyor işte...

Özüme dönüyorum.

Her seferinde içim acıya acıya nasır tuttum belki de..belki de gerçekten kendimi buldum. Kendimi üzenlerden kaçıp iyiliklere ve güzel olanlara yol açıyorum.

İyiydi,güzeldi,sevimliydi, yaşandı ve bitti diye bakıyorum.

Sonsuz kırgınlıklarımı, üzüntülerimi,ağıtlarımı görmek ve duymak istemiyorum.

Niye bitti dersem altından kalkamayacağını bildiğim için sorulardan kaçınıyorum.

Büyük beklentiler içine girmemeliyim diye düşünüyorum ve şu an tamamen kendi yağımla kavruluyorum.

Dostlarım, ailem, arkadaşlarım beni hiç yalnız bırakmıyor, eskisinden çok daha yakınız birbirimize.Ben mutlu oldukça onlar benim adıma mutlu oluyorlar.

Ben de mutluyum, henüz farkına varamadığım kadar büyük değişimler içine giriyorum.

Günden güne daha da büyüyorum,

O eski umutlu, neşeli ful geri geliyor,

Yeni yılda ;

taptaze bir kalple,

yepyeni tasarlanmış "ikinci yılına girmiş" bir blog sayfasıyla,

parlak umutlarla,

yeni aşklarla,

yeni yazılarla,

yeni mutluluklarımla burada olacağım...