"Karışık"

Daha iyiyim gibi, belki de değilim bilemiyorum.

Aşık olmuşum ben, uzun zamandır ilk kez aşık olmuştum,sanırım tutunmaya çok ihtiyacım vardı, o yüzden fazlasıyla saçıldım etrafa, pembe gözlükleri çıkaramadım.

"seviyorum ama gidince üzmek istemiyorum ne yapayım, hiç başlamamam gerekirdi biliyorum ama tutamadım kendimi sana aşık oldum..."

Karmaşadan yazdım mı hatırlamıyorum, İstanbul'a 2,5 saat mesafede bir şehirde oturuyor.Nedir ki 2.5 saat.Her özlediğinde beni göremeyeceğini düşünmek bile zor geliyormuş ona.Bir de fazla uyumluymuşuz biz..fazla ortak yanımız varmış...

Mesaj, mail, tek tük onlar da.

Bu kadar acı çektirmesine rağmen onu özlediğime inanamıyorum, hala ona sarılmak istediğime de..bir yandan da şiddetli bir tokat patlatmak istiyorum suratında..

Ne istediğimi ben biliyor muyum acaba...

Pişmanlığını hissediyorum,gerçekten çok pişman,çok mutsuz bunu da hissediyorum.

Enerjiye başlamadan öncesinde ve sonrasında daha da şiddetlenen 6.hissim bunu söylüyor.

Peki o 6.hissim, öyle kolay kolay yanılmayan 6.hissim neden hala bitmediğini söylüyor, neden sonucun böyle olduğunu da kavrayamıyor.

Netice bahane işte bahane.

Kafa karışıklığı.

İnkarlar, öyle olduğuna inanmalar.

Saçma sapan bir durum.

Sevgili Peren ; Jehan Barbur'un varlığını getirdi aklıma,

O tınılarda gezinmeliyim şimdi.

İşlerin başına dönmeliyim.

Nasılsa mutluluk yok, sadece bir yol o, ya da bir an.

Arada kalmışlık ve kabullenememek duygusu bıraksın yakamı artık,

Eski ful yaprağı olmak istiyorum ben,

Bir an önce...