"Kim söylemiş, kim görmüş?"

Sevgili Öykü'nün yazısı'nı okudum bu sabah,dün de aklımda bu konuyla ilgili yazmak vardı, tam üstüne geldi,çok iyi oldu...
Aşk ilişkilerimizde bir gariplik var son yıllarda. Hepimiz farkında olsak da, durumun daha da kötüye gitmesine engel olamıyoruz.
O kadar hızlı tüketiyoruz ki birliktelikleri aklım almıyor, mantığım kabullenmiyor artık.
Biriyle birlikteyken bir başkasını yedekte tutuyor insanlar, hatta yedekte tutmayıp ikinciyi de idare ediyorlar, tek gecelik kaçamaklar, saklanan sırlar, maillerin şifreleri kırıp kıskançlık yapmalar, mesajları okumalar,çocukça davranışlar...
Bu ara etrafımda ne yalan rüzgarları, ne cesur ve güzeller dönüyor haberiniz yok.
Uzun zamandır gözlemleyip hayretle izliyorum olan bitenleri.
Çok da yakın olmadığım bir arkadaşım, bir dargın bir barışık ama genelde kendini aşka kaptırmış bir birliktelik yaşarken adamın etrafında ikisinin birlikte olduğunu bildiği halde birisinin dolaşmaya başladığını fark etti. Bu hatun kişinin arkadaşımın sevgilisine olan tavırlarını bende gördüm ve çok şaşırdım, üstelik henüz miniminicik yaşta olan bu kızımız bir akşam hafif alkollüyken, benim de gözümüzün önünde adama bir de öpücük konduruverdi, aman şükür ki yanağına!
Olay gözümün önünde olmasa abartıldığını düşünebilirdim.
Bu tip ilişkiler, bu saçma durumlar beni rahatsız eder, mümkün olduğunca uzağında durmaya, etrafından dolanmaya çalışırım.
Ama şahit olduğum için örnek olarak göstermekte de bir sakınca görmedim.
Netice arkadaşım o adamdan ayrıldı geçen günlerde, sebep adamın facebook ve msn şifrelerini isteyip tek tek mesajlarını okumasıymış ve şüphelenmesiymiş. Şifrelerin birbirine verilmesi, bu kadar açık her şeyin ortaya dökülmesi, güvensizlik, bahaneler...O kadar midemi bulandırdı ki.
İnsan biriyle birlikte olabilir ama bu durum tüm şifrelerini ona vermeyi asla ve asla gerektirmez, her zaman bir özeli bir mahremiyeti olmalı kişinin. Zaten arkandan iş çevirecek insan sana bir yandan şifresini verir diğer yandan tüm gönderilen/gelen mesajları da siler, senin haberin olmaz, hatta senden farklı bir hesap açar ruhun duymaz.
Demek istemem o ki insanın içinde varsa kandırma dürtüsü,ona teslim olmak çok kolaydır. Güven yoksa, şüphe varsa, beni tanımamıştır der geçer giderim.
Ne demek şifre vermek, hesap vermek...
Bu kadar güvensizliği aklım almadı benim.
Daha bir kaç ayda bu kadar birbirlerini kollamaları, kıskançlık yapmaları da komik geldi.
Netice ayrıldılar ve dün o minimini kızı adamın arabasına binerken gördük...
Daha ilişkinin külleri soğumadan onu yanına yaklaştıran adamda mıdır suç yoksa üstüne atlayan kızda mı bilemiyorum, zaten kim haklı kim haksız onu da merak etmiyorum.
Tek bildiğim onlar gibi olmadığım için mutlu olduğum..
Bu kadar yozlaşan duygunun ve davranışın arasından nasıl sıyrılıp kendimizi kurtaracağız bilemiyorum.
Bu yaşananların aşkla uzaktan yakından alakası olmadığını, aşk'a haksızlık ettiklerini düşünüyorum.
Sezen'in şarkısında dediği gibi olmalı aşk.
Tutkulu, masalsı, güven dolu ve huzurlu...

"Aşk için ölmeli aşk o zaman aşk..."