Fotoğrafım
Türkiye
Bir zamanlar ful yaprakları adında bir çiçek kız vardı.Saçları tuhaftı.Bir tutamı domates kırmızısı,perçemleri havuç rengi,kalanlarsa ahududu şerbeti gibi kızıldı.Pembe gözlükleriyle dünyayı ve insanları koşulsuz sevmeye kararlıydı ama gerçekleri görmesi zaman almadı.Canını yakanlardan kurtulmayı denedi, doğrulup toparlandı,gözyaşlarını sildi ve aynaya baktı. Gülümseyerek kendine bir söz verdi.Çiçek kızın hayattaki serüveni her daim taptaze ve rengarenk olacaktı... İletişim : fulyapraklari@hotmail.com

değer verenler

3 Şubat 2010 Çarşamba

"çiçeğim nerede?"



Yazının üst kısmındaki fotoğraf "küçük prens"ten...
Hani şu "çiçeğim olmadan asla "diyen küçük sevimli adam...
"İnsanın bir çiçeği olmalı, uzakta olsa bile yıldızlara baktığında onun varlığını düşünmesi ona ne kadar mutluluk verir öyle değil mi?"felsefesini bana sevdiren küçük prens...
Bu yazının bir de şarkısı var,
şarkısını dinlemeden sakın okumayın derim ben,
Eğer şarkısı eşliğinde okuyacaksanız daha da bir anlam kazanır,işte linki ,
Youtube'u izleyemeyenler olur diye künyesini de vereyim şarkının,
Devics - Blue Miss Sunday.
Son zamanlarda duyduğum en iç acıtan,yürek kanatan şarkısı,
Hele şu günlerde duyar duymaz gözyaşlarına boğuyor beni,
Şarkıyı edindiyseniz ve play tuşuna bastıysanız o halde başlayabilirim anlatmaya...

Ne oldu bu ful'e böyle?
Acıdan mı bahsetti, biz alışık değiliz dediğinizi duyar gibiyim.
En azından son zamanlarda...
Ne kadar da mutluydum, enerji doluydum...
Ful, bir vardı bir yoktu işte,masala dahil olduğunu sandı ama değilmiş şükür ki çabuk anladı...
Birdenbire ellerinden tutan bir şeyler söyledi, çok fazla şey söyledi...
Özetini anlatmak gerekirse dedi ki "seni seviyorum ben, hayatımda hiç kimseyi bu kadar sevmedim, öyle bağlandım ki sana bu beni korkutuyor..."ve dedi ki "yazın Amerika'ya gideceğim ben, işlerimi halletmek zorundayım, seni burada bırakırsam olmaz, içim öyle acıyor ki..O zamana kadar sana delice bağlanacağım daha da fazla, seni görmeden yapamayacağım..Sen fazla harikasın, çok mutluydum ben ama bunu sana yapamam"dedi...

"Bunları önceden bile bile neden başladın,neden işyerime geldin, neden sürprizler yaptın, neden defalarca aradın, neden ufak hediyeler aldın bana neden anılar biriktirdin,neden aşktan bahsettin o zaman" dedim.Bunlardan çok daha da fazlasını söyledim aslında.

"Tutamadım kendimi, sana öyle kapıldım ki, bunları düşünmem bile çok saçma aslında akışına bırakmalıyım ama öyle hassasın ki seni üzmek istemiyorum,korktum evet , kaçıyorum"dedi.

Bitti...
Düşündüm, ne kadar gereksiz bir hamle olduğunu, her şeyi bombok ettiğini...
Önce biraz ağladım şokun ve sinirimin etkisiyle, ertesi gün açıldım...
Ne kadar saygısız, bencil olduğunu, sevgi laflarının palavrasına, bu bahanesine asla inanmadığımı herşeyi söyledim...Söylerken öyle sakindim ki ben bile şaşırdım.
"..." dedi,
"İnsan mutluluğu yakaladığını bile bile neden kaçar?" dedim,
"Korkuyorum , çok bağlanıyorum sana. Senin gibisini hiç görmedim hala seviyorum seni hala ama çok acı çekeceğimi hissediyorum senden uzakta olunca "dedi.
"Mutlu olmaktan korkan bir insanı ilk kez görüyorum" dedim.
Sakinlikle hatta alaycılıkla her şeyi söyledim ben de içimdeki herşeyi,
Güldüm, kahkaha bile attım, artık sinirimden mi kederimden mi onu bilemiyorum,
Tesellim baştan her şeyi görebilmek, yolun başından dönebilmek.
Yine yeniden hayata başlarım elbet ama her seferinde içimden bir şeyler kopuyor..Sonunda hiç bir şey kalmayacak gibi geliyor şu minicik kalbimde...
Kendimi aptal gibi hissediyorum.

Onun için özel baskısını arayıp bulduğum, aldığım ama vermediğim -hatta iyi ki vermediğim-hediyesinin içinde yazdığı gibi,

"okursan eğlenirsin, inanırsan hayatın kayar..."

Ben inandım...
Hepsi bu.

29 yorum:

UykusuZ dedi ki...

ah Ful, lütfen üzülme. Demek ki o çiçek değilmiş, ama hersabah yeni çiçekler açıyor dimi? Sen de bir çiçeksin ve belki de seni incitmeden alıp koklamak isteyen başka biri var?
ben de bi çiçek buldum ama henüz açmamış, üzüldüm ama devam ediyorum, her yeni gün bir başlangıçtır(klişe laflardan nefret ederim) , öyle inanmaya çalışıyorum.
lütfen üzülme

Ece dedi ki...

yalandan kim ölmüş ki?
walla yazını okudum çokda begendım bu tur ınsanlar yalanla yasamayı huy edınmıs kısılerkendısıne guvenlerı olmayan ve yalanların arkasına sıgınan kısıler.aslında sevmemıstır ama çok ıyı aşık rolu yapar, terk edecektır işlerımı halletmem lazım derler,daha çok ornek verebılırım ...ben bugun tum yazıları baska gozlemı okuyorum nedır,

Ece dedi ki...

bu arad lınk calısmıyor:)telekom kapamıs :s

Ful yaprakları dedi ki...

DecisionS ;
Ne güzel bir yorum yazmışsın,
ben bir çiçeğim hem de en güzelinden bunu biliyorum.Çok alçakgönüllüydüm ama baktım ki hiç bir işe yaramıyor artık kendimin farkına vardım.
üzüldüm.yalanım yok benim.
kısa srdü ama öyle mutluydum ki dann diye yüzüme vurdu gerçek.
kendimi aptal gibi hissettim:(
ama geçecektir eminim,
erken fark ettim ona seviniyorum...

Ful yaprakları dedi ki...

Ece;
telekom kapamış da istersen açabiliyorsun youtube'yi ya da google'dan aratabilirsin şarkıyı lşimewire'dan indirebilirsin,
albümlerin orjinalini almayı seviyorum ama bazen de bütçem bazılarını indirmeye itiyor :)
Gelelim diğer mevzuya,
evet seviyor ya da sevmiyor..
ama bencillikten her şeyi yıkıp geçti.
madem gideceksin neden başladın..
neden yalan söyledin.
of ya..:(

Profösör dedi ki...

Belki adalet yerini bulmuştur. Üzüleceğine sevinmelisin. Belki hüzünlenmek gerekebilir; insanlık hali. Sen de taş değilsindir herhalde hatıraların hatırına.

Efsa dedi ki...

Ful hayır armalısın belki de tatlım. Demişsin ya yolun başındaydım. Sevmekte, güvenmekte ve inanmakta yolun başı sonu olacağına inanmıyorum ben pek. Aslında herşey nettir. Sadece bazı insanlar devamını getiremezler.

böylesi daha hayırlı ise senin içn o olsun. üzülme demem asla. Üzüleceksin çünkü ister istemez. Ama yılma bir tanem.

otto dedi ki...

yazıyı şarkıyla okudum
gerçekten daha anlamlıydı.
benim de öyle bazı şarkılarla yazdığım yazılarım var, benzer çıkmazlarda dinlediğim benzeri şarkılar.

yaşananları kimse bilemez ilk elden yaşayanlar dışında.
benim söyleyeceğim,
sonları sen vermiyorsan eğer bitmiş sayılmaz. o yüzden bitirmeden başlama hiçbişeye. sen bitiremiyorsan bırak tükensin kendi kendine. o zaman sen de azad olursun bu sonsuz sorgulamalardan, geçmiş her anın envanterini karıştırmaktan.

ama evet decisionS'ın dediği gibi, seni yeni tanıdım ama şimdiden beğeniyle takip ediyorum. başka kimseden ötürü değil senden ötürü. O yüzden kıymetini kendin bil önce. Bırak üzüntü kaynağın kurusun sen değil.

Ful yaprakları dedi ki...

Profösör,
belki de olması gereken buydu..
tek tesellim baştan görmek..

Ful yaprakları dedi ki...

efsa,
evet üzülüyorum,
neden? en çok sorduğum soru,
her şeyin içine edip gitmesi de,
o zaman neden başladın derler adama?
bir kaç günüm böyle geçer sonra gelirim elbet kendime..
ama bu ara çok kırılganım çok :((

Ful yaprakları dedi ki...

ottodiepilotto,

yaşayan bilir en iyi değil mi,
bu sefer diyordum, bu sefer tamam.
ama gökdelenin tepesinden düştüm,
sebebi olsa diyeceğim ki tamam.
sanırım kendime yediremiyorum :(

incindim, bu incinme geçmeden hiç bir şey yapamam zaten.

hayırlı olan buydu belki de, olması gereken:(

bu arada dünyama hoşgeldin,
seni görmek çok güzel..

Efsa dedi ki...

Çünkü o senin kadar cesaretli değildi ki Ful. Kendine yada sana güvenmiyordu. Korkuları kendi mutluluğundan öteydi.

seni senin kadar düşünse zaten bunları söylemezdi emin ol.

Ful yaprakları dedi ki...

evet,
hayatta ilk kez mutlu olmaktan korkan bir adam tanıdım sayesinde..
korktu işte, kendisi de söyledi korktu ve kaçtı..

guguk kuşu dedi ki...

ahhh fulüm ahhh, yine mi?
ben tam bir odunum biliyorum, herzaman inandığım şeyi dan diye söylerim, yine o dilimi tutamayacağım ama ben eceye katılıyorum, ben onun yalancı olduğuna inanıyorum. dünyanın en basit yalanı: seni çok seviyorum ama bağlanmaktan korkuyorum, ben sana layık değilim, vs vs vs. Bence bu saçmalık.
kendini aptal gibi hissetme. sen normal, doğal bir insan gibi davrandın, sadece karşındaki sorumsuz biriydi ve şükür u sefer sorun erken çözüldü. Geçecek fulcüm,ve sen böyle böyle daha farklı bakabilen, olanın ardındakini hemen görebilen biri olacaksı.
buaralar böyle şarkılar dinlememeni emrediyor seni öpüyorum.

beenmaya dedi ki...

evet sen inandın
çünkü sen de o yürek
ve devam ettirecek, yaşayacak güç vardı
işte o nedenle de senin hayatın kesinlikle kaymadı...

UykusuZ dedi ki...

"Multuluktan kaçan adam?,korktu işte, kendisi de söyledi korktu ve kaçtı..""

buna hiç ama hiç inanmadığımı da belirtmek isterim.
O daha yaşamamış, daha çoook yaşamak istiyormuş, bilmem anlatabildimmi.

Adsız dedi ki...

Canim,
1sene once okusaydim bu yazini sasirirdim ama artik bende ask sozlerine, gozyaslarina, suprizlere inanmiyorum.
Cok guzel oyun oynayabiliyorlar..

Uzulmek yok, inadina mutlu yasamaya devam!! Hayatimizin merkezine sadece kendimizi koyabilirsek galiba daha az hasar goruruz.

Kendine iyi bak, tugba

GeCe dedi ki...

yazık ona seni ve sonsuz mutluluktan mahrum kalmış aklı başına gelecek ama

bir de şunu anlamıyorum neden sende gel benimle dememiş de ayrı kalamam bitsin demiş bunu anlayamıyorum

Ful yaprakları dedi ki...

guguk kuşum,
teşekkür ederim tavsiyelerine:)
bugün daha iyiyim :)

Ful yaprakları dedi ki...

beenmaya,
bende öyle bir yürek var ki...
ne güzel tamamlanmışsın ben inandım cümlesinin devamını:)

Ful yaprakları dedi ki...

DecisionS,
anladım..
sadece neden yaptı bunu merak ediyorum işte..

Ful yaprakları dedi ki...

Tuğba,
teşekkür ederim tavsiyene,
evet üzülmeye bile değmez,
o kadar haklısın ki..

Ful yaprakları dedi ki...

gece,
gerçekten sevseydi benimle gel derdi.
ama demedi işte.
demek ki sevmiyormuş,
denklem bu kadar basitmiş...

beenmaya dedi ki...

inanmak mı dedin
inanmayacaksın
bileceksin
ve de emin olacaksın
öyle çünkü
:)))

DeliRapunzel dedi ki...

ben dün gece bu filmi izledim....
aynı sözler, aynı korkular, aynı bitişler ve aynı gidişler...
geriye kalan, içinden herdefasında birşeyler eksilen sen ve ben...

ben yazamadım, cesaret edemedim. yazmak canımı acıtacak gibi geliyor, yaşanmamış saymak için yazdıklarımıda sildim ona dair.
DecisionS bahsetti, yazından. gördümki yalnız değilim, ama bu bir teselli değil işte. aksine, eksilenlerimi çarparak katlayarak çoğalttı okuduğum. üzüldüm, kendime üzüldüğüm kadar.
üzülme de demeyeceğim şu an tam ortasındayım bu yazının, yaşadığının. ama geçecek. uyuyup uyanıcaz günler geçecek ve biz hep bile bile lades diyeceğiz...

öykü dedi ki...

Bence en guzelı
bu anlamda kımseyı sevmemek
akısa bırakmamak kendını
kotu bırsey bılıyorum ama
Hıc degılse...
canın yanmıyor artık Ful
kımse senı uzemıyor artık.

Ful yaprakları dedi ki...

beenmaya,
öyle olmalı,
eski ben'e kavuşayım artık,
az kaldı...

Ful yaprakları dedi ki...

delirapunzel
,paylaşsaydın keşke, ama keşkelere yer yok hayatta biliyorsun:)
bildiğim bir 4'lüktü bu,
hayatta her şey istediğimiz gibi olsun,
kırgınlıklarımız tükensin artık,
benzer şeyleri yaşayan insanlar olarak biz aslında birbirimize güç vermeliyiz,
her şey düzelmeli,
düzelecek,
desteğine ve yorumuna çok teşekkürler,

Ful yaprakları dedi ki...

Öykü'cüm
ama ben aşka aşığım
sevmeden yapamam ki:(
her sevişte de üzülüyorum
bilmiyorum ne olacak:(

EMEĞE SAYGI

Internet-Gazete-Dergi ve her türlü basılı yayın için geçerlidir : Yazılarımdan ismim ve adresim link gösterilmek suretiyle alıntı yapılabilir. İzinsiz emek hırsızlığı durumunda hakkımı "hukuki çerçevede" sonuna kadar arayacağıma emin olabilirsiniz.Emeğe saygı gösterdiğiniz için teşekkürler!