"Nikaha geri sayım başladı!"

Fazla bir şey kalmadı, 12 gün!
Heyecanım, telaşım, son rötuşlar, hazırlıklar derken artık herşeyin iyiden iyiye yoluna girmeye başlamasıyla kendimize daha fazla zaman ayırır olduk.
Balkonda oturup çay içmeye fırsat bulduk mesela evvelki akşam, koltuk takımlarının gelmesiyle koltukta uzanıp ayaklarımızı uzatmaya bile vakit bulabildik – ki keyif yapmak son bir kaç aydır hayal gibiydi bizim için.

Şimdiden evliliğe epey alıştık biz, dışarıdan da öyle görünüyor olacak ki dün akşam Migros’taki şirin kasiyer kız bize “yeni evli misiniz?” dedi.
Biz de gülümsedik “yakında evleniyoruz neden sordunuz?” dedik.
“Çok aşık görünüyorsunuz, yeni evlenenlerle eskiler birbirinden ayırt ediliyor, bir kaç sene sonra böyle bakmıyorlar birbirlerine” dedi.
Ben de dedim ki “2 sene sonra da alışveriş yaparken böyle olacak mıyız, gelişlerimizde siz bizi gözlemleyin bakalım “ dedim,
Gülüştük hep birlikte :)

Umarım karakterlerimiz gibi deli dolu, keyifli, sıradışı bir evlilik olur bizimkisi…

Birbirimize olan sevgimizi ve saygımızı kaybetmeden, tutkulu, mutlu, huzurlu bir birliktelik yaşarız bir ömür…

Dinlenmek için fırsat bulduğumuza gore anlamışsınızdır, evimizde bir kaç ufak eksik dışında her şey tamam artık..

Giysilerimin büyük bir kısmını daha götürdüm evime..
Geriye 3-4 çekmece kaldı(artık nereye sığacaksa!)

4 sene once, 20 yıldır oturduğumuz evden başka bir eve taşındığımızda 5 jumbo boy poşet dolusu giysi ayıklamış ve ihtiyacı olanlara göndermiştim, her sene de 1-2 poşet çıkarıp yine verirdim rahatlıkla..

Şimdiki evime gelirken de yine 4 jumbo boy poşet giysi daha ayıkladım düşünün ve buna rağmen o koskoca gardıroba bir türlü sığamadım!

Ne çok giysim varmış benim, senelerdir giymediğim, etiketi üzerinde duran,çoğu markalı, kiminin modası geçmiş,kimi uzun yıllar giyilmesine rağmen yepyeni dursa da bıktığım için bir köşede duran,kimini "neden almışım ben bunu?" dediğim onca giysi..

Hepsi başkalarına gitti, ihtiyacı olanlar sıcak sıcak, renk renk giyinsin diye….

Kazaklar, gömlekler, hırkalar,iç çamaşırları, paltolar, düzinelerce çorap ve en az 12pantolon verdim desem inanır mısınız?

Kendime kızdım çok, bu kadar fazla almanın, stoklamanın yanlış ve yorucu olduğunu gördüm.

Şapkalarım bile renk renk, onlarca çift ayakkabım var yazlık ayrı kışlık ayrı, hırkalar desen desen, model model, gömlekler öyle..

Buna rağmen giymek isteyince hemen hemen her kadının yaşadığı gibi dolap bir anda tam takır kuru bakır gibi görünüyor gözüme ve "hiç bir şey yok!" diyorum:)

Sanırım bu yaz ve önümüzdeki kış o gardırobun yarısı daha gidecek ve yerine yenileri daha bilinçli bir şekilde alınacak.

Baktık ki o kadar kıyafeti verdiğim halde yine dolap sadece benim giysilerimle doldu taştı, böyle olmayacak dedim.

Bir odaya eski evimdeki gardrobu söküp getirdik, oraya paltolar, montlar ve ceketleri koymaya karar verdik de nişanlıma yer açıldı birazcık !

Kıyafetlerle boğuşmanın yanı sıra salona dekorasyon için bir kaç obje aldım haftasonu.

Park Bravo ve Mudo‘da ne güzel şeyler varmış öyle! Cici bir yelkenli aldım deniz kabuklarıyla süslenmiş, renkli mumlar, üzerinde martılar ve pelikanlar olan eskitilmiş görünümlü çerçeveler, tahtadan balıklar, değişik çiçekler, güneş şeklinde bir ayna, uçuşan kelebeklerden bir saat…

Koçtaş’tan ve esse’den de renkli sepetler ve kutular aldım, benim gibi çok eşyası olanlar için kurtarıcı oluyor. Esse’deki kapaklı sepetlere yazlık ve kışlık çoraplarımı koydum, sepetleri de yere koydum, hem dekoratif hem şık hem de süs değil bir işe yarıyor, gören çok beğeniyor.

Bugün de cd-kaset,dvd ve plak arşivimizi düzenlemek için renkli kutular bakacağım sağanak yağmura yakalanmazsam, en son bir mağazada görmüştüm ama kaldı mı bilemiyorum..

Oturma odasındaki kütüphaneler ve rengarenk minderlerin arasına renkli kutular koymak yakışacak bence, hem kapaklı olduğu için toz tutmaz hem de sehpa olarak da kullanabilirim..

Bu kadar şeyi aldıkça cebim de bir hafifliyor ki sormayın!

Bankam bana ek limit vermekten pek memnun, ben de faiz bindirmeden her ay tam tutarı ödemek zorunda kalmaktan bitkinim!

Yine de dostlarım sağolsun düğün hediyesi olarak bana sorup ihtiyacım olan eşyaları aldılar..

Her şey giderek evdeki yerini bulmaya başlıyor..

Bu kadar işin içinde bazen aksilikler de çıkıyor elbet, ufak hastalıklar ya da mesela eski kiracıdan kalan ama ev sahibinin ödediğini iddia ettiği halde bize taze taze faturası gelen 300 TL’lik bir su faturamızın olması gibi !
İlk gördüğümüzde yüreğimize iniyordu ama eğer evsahibi ödediğini makbuzla isbat edemiyorsa, bu ayki kirayı da o kadar eksik alacak o zaman...

Adamın o kadar çok dairesi ve dükkanı varmış ki hesabını bilmiyormuş, bense onuı gördüğümde asosyal ve ciddi psikolojik problemleri olan,fazla sıradan bir adam olarak tasvir etmiştim. Yolda görseniz yardım etmek isterseniz o derece üstü başı dökülüyor:) ama gelin görün ki adam servetini bilmiyor..böylesi parayı kimse istemez bence..

İnsanlara güvenmek zorluyor artık beni, kim yalan söylüyor kim doğru söylüyor anlayamıyorsunuz.

Bu yüzden de fazla bir şey söyleyemiyorum…kafam, kalbim epey dolu şu sıralar!
artık evlilğe odaklandım :)

Lütfen ful yapraklarını bu aralar mazur görün, kendileri heyecan içinderler ve geriye doğru sayıyorlar…

Haydi bakalım, hakkımızda herşeyin en iyisi ve hayırlısı olsun.