"Yağmurun düşündürdükleri"

İliklerime işliyor yağmur...
Özlemişim.
Islanmayı, yerdeki birikintilerde zıplamayı, koşmayı...
Çocuklar gibi üşüyerek ama gülümseyerek karşıladım sonbahar'ı.
Tüm kargaşaya ve kötü niyetlere rağmen mevsim döngüsünün hala tıkır tıkır işliyor oluşu beni mutlu etti.
Demek ki hala bir şeyler yolunda öyle değil mi?
Özlemişim.
Uzun kollu giysileri çekmeceden çıkarıp giymeyi, akşamları televizyon izlerken polar battaniyenin altına girmeyi, bir fincan sıcak bitki çayının kokusunu duymayı, çizmelerimi.
Yağmuru, hatta şemsiyemi ters döndüren rüzgarı bile.
Özlemişim.
Toprak kokusunu, yağmurun camlara vuruşunu, pencereyi açıp da elimi uzatarak mutlulukla gökyüzüne bakışımı.
Gözlerimi kapayışımı,aldığım o derin, huzurlu nefesi...
Küçük şeylerle mutlu olmayalı biraz zaman geçmiş gibi sanki.
Yeniden oyuna dahil olduğumu bilmek sevindirici.
Yolunda gitmeyen ne varsa tabaktan sıyırmalı artık.
Günler öyle hızlı geçiyor ki..yakında 30 sonra 40 bir bakmışsın 50 yaşındasın.Yaşayamadan gitmemek için elinde imkan varken yaşamalı insan.
Yağmurda gidecek yeri olmayan ve üşüyen insanları düşünüyorum hala, ben eski benim değişmedim, sadece biraz mutluluk oyunu oynamaya ihtiyacım var.
Yağmurda kısa bir yürüyüşe, bir parça gülümsemeye, haylazlığa...
Umarsızlığa...
Güzel bir gün bugün, biraz yağmur, biraz romantizm, biraz sukûnet.
Hava serin ama bizim hayallerimiz her daim sıcacık olsun...
Sorunlara çözümlerimiz, dertlere devalarımız olsun,
Sevgimiz, bereketimiz, güleryüzümüz olsun.
Sıcacık ve umut yüklü karşılayalım bu yeni mevsimi

Yaşama isteğimiz ve sevdiklerimiz hep yanımızda olsun...