yaşlı bir ağaç gibiyim ama yalnız,
bilgeler hep yalnız olur derler, ölmeyeyim sakın insansız,
kovuğumda pek çoğu var ama hepsi benden habersiz...
çok üşüdüm ısıt beni, sev, yaralarımı sar,
karmaşanın içinde boğuldum, benimle biraz nefes al...
- Ful yaprakları
- Türkiye
- Bir zamanlar ful yaprakları adında bir çiçek kız vardı.Saçları tuhaftı.Bir tutamı domates kırmızısı,perçemleri havuç rengi,kalanlarsa ahududu şerbeti gibi kızıldı.Pembe gözlükleriyle dünyayı ve insanları koşulsuz sevmeye kararlıydı ama gerçekleri görmesi zaman almadı.Canını yakanlardan kurtulmayı denedi, doğrulup toparlandı,gözyaşlarını sildi ve aynaya baktı. Gülümseyerek kendine bir söz verdi.Çiçek kızın hayattaki serüveni her daim taptaze ve rengarenk olacaktı... İletişim : fulyapraklari@hotmail.com
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Abone Ol:
Kayıtlar
Yorumlar
6 yorum:
Şiiri cok sevdım sayfa dızaynınızı da ..Sayfanıza ekledıgınız resımler herseyıyle cok guzel.. Ve tabıkı kı Ataturk kosesı ıle:) cok sevdım.
Bır de tabı vazgecılmezımız muzık ..Sectıgınız tum parcaları gercekten begenıyorum... kutlarım sızı severek dınlıyorum hepsını.
çok teşekkür ederim :))
yalnızlık şiirlerı hep hüzünlü olandır..
sevdım her nakaratında duyguları..
şimdi omzumda öyle bir ağrı var ki, masabaşında ders çalışmaktan...şiiri okuyup müziği açtım,yaslandım arkama ve gözlerimi kapattım.hıhımmmm çok dinlendirici bişeymiş, çok teşekkürler=)
Htc'cim rica ederim sei dinlendirebildiysem ne mutlu:)
Elif'cim sana da çok teşekkürler,
bir anda ne çıkarsa içimden onları yazıyorum düzeltme yok, düzeltirsem iyi bir şeyler çıkmaz zaten biliyorum,
:))
Yorum Gönder