"Küçük Mutluluk Dersleri Vol.7"

Geçtiğimiz gün markette kasa kuyruğunda beklerken arkamdan bir kadın seslendi kasiyer kıza,"şu ürünlerin indirimi devam ediyor mu? "
Kız işini yapıyor gayet sakin ve konsantre ama cevap vermedi.
Kadın bir kez daha sordu bu sefer sesini yükselterek,
Kasiyer kızdan yine ses çıkmadı.
Etraftan bir uğultu yükseldi, kadın bağırdı "sağır mısınız ya, neden cevap vermiyorsunuz, bu ne saygısızlık!" diye.
Kız kadına baktı, işaret diliyle bir şeyler anlatmaya çalıştı, kulaklarını gösterdi.

Sağır ve dilsizdi.
Bu bir tavuk suyuna çorba hikayesi değil,
Birebir tanık olunmuş bir an, bir fotoğraf karesi hayatımdan.

Her an etrafınızda olan biten bir şey belki de, hani şu saatinize bakarken, cep telefonunuzu kurcalarken, koştururken kimseleri fark etmeyip yanından geçiyorsunuz ya, işte öyle bir an.

Hayatın hızı içinde kaybolurken insanları, durumları gözlemlemeyi unutuveriyoruz ne yazık ki, oysa o gözlemlerde ne hayat dersleri gizli.

Anların kıymetini bilin, insanları gözlemleyin, çevrenizi gözlemleyin.
Hayat bize her an fırsatlar sunar, birincisi ne kadar şanslı olduğumuzu göstermek içindir(eğer görebiliyorsanız) ikincisi ise bir insan bizden daha şanssız durumda ise onlara yardım etmemiz, ellerinden tutmamız, imkanımızı paylaşmamız içindir.

Kimseye acımayın, kimseyi küçük görmeyin, kimseyi anlamadan yada dinlemeden yargılamayın.

Ani tepkiler, ani kararlar, önyargılar yalnızca içinizi acıtır, hayat kalitenizi düşürür. Engeli olan bir insana iş imkanı sunmak, paketini taşıyamayan bir insana yardım etmek, bir adres soran adama yolu tarif etmek de sizi mutlu eder. İmkanınız varsa bir çocuğu da okutabilirsiniz tabii ama birine yardım etmek için zengin olmanız ya da çok sağlıklı olmanız, her şeyin çok yolunda olması gerekmez. Ertelemeyin yeter ki, isteyin ve uygulayın,

En küçük iyilik, en büyük iyilik yapma düşüncesinden çok daha faydalıdır bunu sakın unutmayın...