Fotoğrafım
Türkiye
Bir zamanlar ful yaprakları adında bir çiçek kız vardı.Saçları tuhaftı.Bir tutamı domates kırmızısı,perçemleri havuç rengi,kalanlarsa ahududu şerbeti gibi kızıldı.Pembe gözlükleriyle dünyayı ve insanları koşulsuz sevmeye kararlıydı ama gerçekleri görmesi zaman almadı.Canını yakanlardan kurtulmayı denedi, doğrulup toparlandı,gözyaşlarını sildi ve aynaya baktı. Gülümseyerek kendine bir söz verdi.Çiçek kızın hayattaki serüveni her daim taptaze ve rengarenk olacaktı... İletişim : fulyapraklari@hotmail.com

değer verenler

10 Mayıs 2011 Salı

"Küçük Mutluluk Dersleri Vol.12"


Fazlasıyla klişedir yarısı dolu bardak hikayesi ama bir o kadar da basit bir denklemdir; eğer hayata olumlu bakıyorsan, bardağın dolu tarafını görürsün.

Karşınızda bir bardak var ve o bardak bir durumu sembolize ediyor.
Durum tamamen sizin bakış açınıza kalmış.

Şu bir gerçek ki, hayat koşullarının böylesine ağır olduğu bir zamanda insan her zaman bardağın dolu tarafından yani olumlu açıdan bakamıyor şüphesiz.
O an ki ruh haliniz, etrafınızdakiler, yaşadığınız olaylar,stresiniz,yorgunluğunuz sıkça etki ediyor buna.
Aksiliklerle geçen zor bir günün sonunda, karşılaştığınız duruma olumlu bakabilmek ancak olumlu yaşam tarznı yaşam biçimi olarak kabullenmekten geçiyor.

Örnekleme yaparak anlatmak istiyorum.

Yakınımın bir patronu var mesela, adam gerçekten duruşuyla, zihiniyetiyle, uslubuyla adamın canına okuyan cinsten biri.
(Bu durumda bardakta hiç su yok, ne kadar arasanız da adamda olumlu bir yan göremiyorsunuz.)

Adam böyle olunca yakınım da sürekli şikayet ediyor haliyle,
Geçenlerde aramızda şöyle bir konuşma geçti,bu konuşma aynı zamanda minicik bir örnek olsun bizim için,

Alt dudağı dışarıda, gözleri sıkkın bakıyor, epey yorulmuş,bıkmış, umutsuzluğa düşmüş belli..

Dedi ki: “Canımdan bezdim ful, sürekli aynı durumlar, adam işi bilmiyor, bilmediği halde bilenlere ahkam kesiyor, fikrimi söyleyemiyorum, sen beceriksizin tekisin demek istiyorum ama patron tabii yüzüne söyleyemiyorum, bıktım artık inan!insanın kendi işi gibisi yok.”

Ben de durdum dedim ki “aslında kurtulmanın anahtarını az önce kendin verdin.”

“Nasıl yani” dedi.

“İnsanın kendi işi gibisi yok dedin ya,işte ondan bahsediyorum, kiracıysan ve ev sahibin kötüyse, kötü evsahibi insanı mal sahibi yapar misali” dedim.

(Zor bir durum,hepimizin yaşadığı bir şey aslında.Ama imkanlarımız farklı elbette.
Bu yüzden ona sunacağım çıkış yolunu ben deneyemiyorum henüz,maddi gücüm onun gibi olsaydı bir an düşünmezdim bile adım atmak için)

Yakınım şaşırdı, ben kendi işimi kurmayı hep istiyordum ama bunun için adım atmamıştım bugüne kadar” dedi.

(Bazen duruma o kadar odaklanırız ki sonuca giden yoldaki en basit en kolay çözümleri bile göremeyiz.Sizin de başınıza gelmiştir..nasıl da aklıma gelmedi demişsinizdir.)

“Ne bekliyorsun, eğer daha iyi bir patronun olsaydı emekli olana dek onun yanında çalışacaktın,adam iyi diye maaşına talim edecektin. Kendi hayallerine, istediğin işe ve belki de çok daha fazla kazancağın bir geleceğe başlayamayacaktın.O görgüsüz adam seni bezdirir de belki başkalarının yanında çalışmaktansa artık birikimlerimi değerlendirip bir iş kurarım dersin ha?” dedim.

“Güzel bir bakış açısı ful, bak ben bunu bu yönden hiç düşünmemiştim.”dedi.

*** *** *** *** *** *** *** *** ***

İş kurmak demek risk almak, her şeye yeniden başlamak demek.Azimle istekle olur elbet ama durup da şikayet etmekle hiç bir şey elde edilmez...

Bu kısacık konuşma bile bakış açısının ne denli önemli olduğunu anlatıyor bize.

Bir şeyler için şikayet etmek, aynı döngüde dönüp durmak yerine bir çözüm üretmeye çalışmak, zor olan varsa zıttı olan kolayın da aynı durum içinde gizlendiğini, yalnızca onu bizim ortaya çıkarmamız gerektiğine inanmak lazım.

Bu zamanlarda bir bardak suyu bulmak zor, şimdilik bardağımızın yarısı dolu.

Siz yarım bardak suya sahip olduğunuz için sevinenlerden misiniz?
Yoksa yarım bardak boşluğa üzülenlerden mi?

Hayat sizin, karar sizin...




14 yorum:

aysun dedi ki...

Ben ve eşim aynı şirkette çalışıyoruz.Bize ve diğer arkadaşlara yapılan tonla haksızlık var.

İnanır mısın ful sabah olmasın işe gitmeyelim diye dua ediyorum resmen.

Bu düzen insanları mutsuz,amaçsız ve üretmeyen insan haline getirdi.

Ben bardağın dolu kısmını görmek için çok uğraşıyorum ama buna bile izin vermiyorlar.

Karamsar değilim hayata umutla bakmaya çalışıyorum...görmüyorum duymuyorum ama nereye kadar...

lityummm dedi ki...

sevgili ful,bazen bardak bombış gelirken bazen dolu geliyor denge yok sanki bu dünyada ama hep bardağın dolu tarafını göremiyosun hayat buna izin vermiyo.. isterdim böyle olmak ama olmuyor.. yazın için teşekkürler..

hülya dedi ki...

yaşadıklarıda insanı hayal kırıklığıan uğratıp dolu taraflarını görmesini engelliyor bende hep böyle oldu istemediğim şeyler hayatımı yönlendirdi sonuç pişmanlıklar

Ful yaprakları dedi ki...

@ysun,

biliyorum inan çok iyi biliyorum.
ayaklarım geri geri gitti benim de hep.
ofis bunalımları konulupek çok hikayem oldu benim de.hepsini okuyabilirsin :))

biraz daha sabır ve umut, her şeyin bir vakti var inan:))

Ful yaprakları dedi ki...

lityummm,

öyle olun diye yazıyorum ama :))
lütfen biraz gayret..
olumsuz düşünce bilinö altını olumsuz etkiliyor.
sen her şey güzel ve olumlu olacak diye inanmıyorusn zaten o yüzden olmuyor.
yazarak anlatmak daha zor tabii, ama inan bana iyi yanlarını görmeyi alışkanlık haline getirdiğinde çok zor durumlarda yine üzülüyorsun kuşkusuz ama daha kısa sürüyor üzüntün,boşluğun.

sevgiler,

Ful yaprakları dedi ki...

ratatoule,

pişmanlıkları at bir kenara.yeni sayfalar açmayı ve yaşadığım her şeyi yaşayıp yerine tecrübe edindim demeyi öğrenirsek belki daha olumlu bakabiliriz.
ben öyle yapmaya çalışıyorum.

sevgiler,

CMOS dedi ki...

bu denklemi herkes bilmesine rağmen dolu kısmından bakamıyoruz malesef üzerime yapışmış kocaman bir karamsarlık duygusu var:/

dalgaizleri dedi ki...

Çabalamak lazım ;)

bkz : blogger profil fotoğrafım :)

hülya dedi ki...

haklısın aslında ama benimkisi heralde bu öğrenilmiş çaresizlik grubuna giriyor,kendi içimdekini alt edebilmek için ne kişisel gelişim kitapları okudum ne araştırmalar yaptım her seferim oturdum aşağı şimdi keşkelerle yaşıyorum hayırlısı sevgiler canım

Unknown dedi ki...

Ben hiç özel sektöre uygun değilim bir kez daha anladım...Türkiye de özel sektör cehalet üzerine kurulu.Egolarını tatmin edememiş zavallı şahısların maşası olmak gibi bir şey...
Özel sektörde çalışırken patronlarım beni hiç sevmezdi ama işden de çıkaramazlardı.Hatta ben sürekli iş kanunlarından bahseder onları ürkütürdüm...İşin aslı işimi o kadar iyi yapmaya çalışıyordum ki daha çok sinir edeyim ve açık bulamasınlar diye...Sonunda kurtuldular benden ,İstanbul 'a taşındım ve rahatladılar...
Bunları okudukça bir kaç çocuk daha yapasım ve dünyanın en güzel işine odaklanasım geliyor.Patron falan hak getire hiç bir maaş bebeğinin yanağına kondurduğu öpücüğün verdiği hazzı veremez...

Ful yaprakları dedi ki...

CMOS,

yapma hadi :))
bak bahar da geliyor, biraz değişmek lazım :)

Ful yaprakları dedi ki...

dalgaizleri,

evet, profil fotoğrafı tam da konuyla alakalı :))

Ful yaprakları dedi ki...

ratatoule,

doğru zamanı vardır elbet iyileşmenin değişmenin :)

sevgiler,

Ful yaprakları dedi ki...

içimizdeki karnaval,

özel sektör felaket!
dediğin gibi tamamen egoların üzerine kurulmuş.
patron ve yöneticilere yalakalık yapanlar ne yazık ki el üzerinde tutuluyor.
umarım bu düzen değişir diyeceğim ama umudum yok bu konuda :))
bardağın doluluğuna bakamıyorum zira bardak bile yok ortada :)))

EMEĞE SAYGI

Internet-Gazete-Dergi ve her türlü basılı yayın için geçerlidir : Yazılarımdan ismim ve adresim link gösterilmek suretiyle alıntı yapılabilir. İzinsiz emek hırsızlığı durumunda hakkımı "hukuki çerçevede" sonuna kadar arayacağıma emin olabilirsiniz.Emeğe saygı gösterdiğiniz için teşekkürler!