Fotoğrafım
Türkiye
Bir zamanlar ful yaprakları adında bir çiçek kız vardı.Saçları tuhaftı.Bir tutamı domates kırmızısı,perçemleri havuç rengi,kalanlarsa ahududu şerbeti gibi kızıldı.Pembe gözlükleriyle dünyayı ve insanları koşulsuz sevmeye kararlıydı ama gerçekleri görmesi zaman almadı.Canını yakanlardan kurtulmayı denedi, doğrulup toparlandı,gözyaşlarını sildi ve aynaya baktı. Gülümseyerek kendine bir söz verdi.Çiçek kızın hayattaki serüveni her daim taptaze ve rengarenk olacaktı... İletişim : fulyapraklari@hotmail.com

değer verenler

14 Temmuz 2011 Perşembe

"Ben çocukken vol.1"



Ben 80'lerde çocuktum.

Belki de Dünyanın en şanslı nesillerinden biriyim!

Şu anki kaosla, ınternet çılgınlığıyla ve sanal hayatlarla karşılaştırıldığında bizim ne kadar harika bir çocukluk geçirdiğimizi görebiliyorum :)

Anadolu Liseleri giriş sınavında çalınan soruları saymazsak hayatımızda her şey muhteşemdi!

Bundan sonra ara ara "ben çocukken" diyeceğim burada ve derken de o günlerden belleğimde kalan bir çizgi film, bir dizi ya da bir oyuncağı buradan paylaşacağım sizlerle.

Söz konusu çocukluğum olduğunda saatlerce kouşabilirim,bıkmadan usanmadan,gözlerim ışıl ışıl,32 diş hep meydanda.


Yakari de onlardan biri.

Ekranın karşısına geçip merakla beklediğimiz o dönem çizgi filmlerinden biri.

Bilmeyen yeni nesil için kısa bir özet geçebiliriz, kimdir Yakari?

Yakari adlı Kızılderili bir çocuğun maceralarını anlatan, Job tarafından yazılan ve çizimini de Derib'in yaptığı bir Franko-Belçikalı çizgi roman serisidir.
Yakari ilk olarak 1983 yılında çizgi filme uyarlanarak televizyonlarda yayınlanmıştır. Hayvanlarla konuşabilen Yakari'nin en iyi dostu kabilesindeki Rainbow adlı kızdır. Rainbow dışındaki dostları ise atı Little Thunder (Şimşek) ve gerektiğinde ona akıl verip yol gösteren kartalı Great Eagle'dır.
1980lerin sonunda Türkiye'de de gösterilmiştir.


O günlere geri dönmek isteyenler için bir tık lütfen...


Çocukluğunuzu sakın ola hiç kaybetmeyin olur mu?



6 yorum:

Nilgün Komar dedi ki...

evetttt hatırlıyorum çok da severim.. müziğine dilinimiz dönmez ama duyabildiğimiz kadarı ile uydurarak eşlik ederdik :)

neval dedi ki...

bizim heidimiz ,şeker kızımız vardı

ry dedi ki...

benim çocukluk 90 'ların başında denk geliyor. bizim zamanımızda da bir adam bıçağı döndürüyor, bıçağın dikine yolculuk ediyordu. tarih öncesi bir çizgi filmdi.

Unknown dedi ki...

Bak şimdi yine çocukluğuma döndüm.Aynı kuşağın çocuğu olaraktan duygulandım.Yakari nin çıkardığı seslere bayılırdım.Bittiğinde de çok üzülürdüm...Ne güzel günlerdi o günler :)))
Serinin devamını bekliyorum...

" güp güneşlik insanlar neşeli , sende gel oyna susam sokağında "
:))) Bu da benden olsun :))

Elif Gizem dedi ki...

Ben neden hatırlamıyorum. Aynı dönemlere denk düşmüyor çocukluğumuz galiba. Ben çocukken... demek harika olsa da ben gençken diye başlayan cümleler kurmak istemiyorum ben :)

Unknown dedi ki...

ben çok duygulandım yazını okurken.... tam da hislerimi anlatmışsın sanki... kalemine, emeğine sağlık...sevgiler...

http://gozdenin-gozunden.blogspot.com/

EMEĞE SAYGI

Internet-Gazete-Dergi ve her türlü basılı yayın için geçerlidir : Yazılarımdan ismim ve adresim link gösterilmek suretiyle alıntı yapılabilir. İzinsiz emek hırsızlığı durumunda hakkımı "hukuki çerçevede" sonuna kadar arayacağıma emin olabilirsiniz.Emeğe saygı gösterdiğiniz için teşekkürler!