Ben 80'lerde çocuktum.
Belki de Dünyanın en şanslı nesillerinden biriyim!
Şu anki kaosla, ınternet çılgınlığıyla ve sanal hayatlarla karşılaştırıldığında bizim ne kadar harika bir çocukluk geçirdiğimizi görebiliyorum :)
Anadolu Liseleri giriş sınavında çalınan soruları saymazsak hayatımızda her şey muhteşemdi!
Bundan sonra ara ara "ben çocukken" diyeceğim burada ve derken de o günlerden belleğimde kalan bir çizgi film, bir dizi ya da bir oyuncağı buradan paylaşacağım sizlerle.
Söz konusu çocukluğum olduğunda saatlerce kouşabilirim,bıkmadan usanmadan,gözlerim ışıl ışıl,32 diş hep meydanda.
Yakari de onlardan biri.
Ekranın karşısına geçip merakla beklediğimiz o dönem çizgi filmlerinden biri.
Bilmeyen yeni nesil için kısa bir özet geçebiliriz, kimdir Yakari?
Yakari adlı Kızılderili bir çocuğun maceralarını anlatan, Job tarafından yazılan ve çizimini de Derib'in yaptığı bir Franko-Belçikalı çizgi roman serisidir.
Yakari ilk olarak 1983 yılında çizgi filme uyarlanarak televizyonlarda yayınlanmıştır. Hayvanlarla konuşabilen Yakari'nin en iyi dostu kabilesindeki Rainbow adlı kızdır. Rainbow dışındaki dostları ise atı Little Thunder (Şimşek) ve gerektiğinde ona akıl verip yol gösteren kartalı Great Eagle'dır.
1980lerin sonunda Türkiye'de de gösterilmiştir.
Yakari ilk olarak 1983 yılında çizgi filme uyarlanarak televizyonlarda yayınlanmıştır. Hayvanlarla konuşabilen Yakari'nin en iyi dostu kabilesindeki Rainbow adlı kızdır. Rainbow dışındaki dostları ise atı Little Thunder (Şimşek) ve gerektiğinde ona akıl verip yol gösteren kartalı Great Eagle'dır.
1980lerin sonunda Türkiye'de de gösterilmiştir.
O günlere geri dönmek isteyenler için bir tık lütfen...
Çocukluğunuzu sakın ola hiç kaybetmeyin olur mu?
6 yorum:
evetttt hatırlıyorum çok da severim.. müziğine dilinimiz dönmez ama duyabildiğimiz kadarı ile uydurarak eşlik ederdik :)
bizim heidimiz ,şeker kızımız vardı
benim çocukluk 90 'ların başında denk geliyor. bizim zamanımızda da bir adam bıçağı döndürüyor, bıçağın dikine yolculuk ediyordu. tarih öncesi bir çizgi filmdi.
Bak şimdi yine çocukluğuma döndüm.Aynı kuşağın çocuğu olaraktan duygulandım.Yakari nin çıkardığı seslere bayılırdım.Bittiğinde de çok üzülürdüm...Ne güzel günlerdi o günler :)))
Serinin devamını bekliyorum...
" güp güneşlik insanlar neşeli , sende gel oyna susam sokağında "
:))) Bu da benden olsun :))
Ben neden hatırlamıyorum. Aynı dönemlere denk düşmüyor çocukluğumuz galiba. Ben çocukken... demek harika olsa da ben gençken diye başlayan cümleler kurmak istemiyorum ben :)
ben çok duygulandım yazını okurken.... tam da hislerimi anlatmışsın sanki... kalemine, emeğine sağlık...sevgiler...
http://gozdenin-gozunden.blogspot.com/
Yorum Gönder