- Ful yaprakları
- Türkiye
- Bir zamanlar ful yaprakları adında bir çiçek kız vardı.Saçları tuhaftı.Bir tutamı domates kırmızısı,perçemleri havuç rengi,kalanlarsa ahududu şerbeti gibi kızıldı.Pembe gözlükleriyle dünyayı ve insanları koşulsuz sevmeye kararlıydı ama gerçekleri görmesi zaman almadı.Canını yakanlardan kurtulmayı denedi, doğrulup toparlandı,gözyaşlarını sildi ve aynaya baktı. Gülümseyerek kendine bir söz verdi.Çiçek kızın hayattaki serüveni her daim taptaze ve rengarenk olacaktı... İletişim : fulyapraklari@hotmail.com
Yazılarım - Etiketler
affetmek
(1)
ağaç katliamı
(1)
arkadaşlık
(3)
aşk
(11)
ayakkabı
(7)
ben büyüdüm artık
(1)
ben çocukken
(5)
blog
(1)
blog yazarı ful
(16)
çiçek kız
(1)
çocuklara okuma alışkanlığı kazandırmak
(2)
dilekler
(1)
düğün telaşı
(1)
eğlence
(2)
eleştiri yazıları
(12)
evlilik
(11)
facebook
(1)
film yazıları
(1)
gdo
(1)
görgü
(1)
gözlem
(3)
güncel
(1)
gündelik
(63)
gündem
(1)
güneşli yazılar
(24)
haberdar
(5)
Hayata dair
(62)
içim acırken
(24)
kadınlar-erkekler
(3)
karışık kafalar
(1)
kendine güvenmek
(1)
kısa yazılar
(4)
kış
(1)
kitap yazıları
(6)
lunapark
(1)
manşet
(1)
merak ediyorum
(3)
mevlana
(3)
mevsimlerden yaz
(3)
mimler
(7)
moda
(1)
mucize
(1)
Murathan Mungan
(3)
Mustafa Kemal Atatürk
(3)
mutluluk dersleri
(17)
müzik
(1)
müzik yazıları
(13)
nezaket
(1)
nostalji
(1)
ofis bunalımları
(36)
origami
(3)
ödüller
(6)
öneriler
(5)
özel günler
(3)
panik atak
(1)
paylaşımlar
(35)
renkler
(1)
renklerin anlamları
(1)
ropörtajım
(1)
sansür
(1)
sorgularken
(9)
şifreler
(1)
tasarım
(1)
tatil
(3)
temizlik
(1)
tesadüfler
(1)
tiyatro yazıları
(2)
umut
(1)
yağmur
(2)
yeşilçam
(1)
zihniyet
(1)
değer verenler
10 Ağustos 2011 Çarşamba
"S.O.S."
Herkesin hayatta şanslı olduğu konular vardır.
Kiminin işte, kiminin aşkta, kiminin sağlıkta şansı boldur…
Çok şükür genel anlamda şanslı olduğumu söyleyebilirim ama konu iş olunca üzülerek aynı şeyi söyleyemiyorum.
Üniversiteden dereceyle mezun olduğumdan beri sürekli çalıştım, sadece 1 sene rahatsızlık ve tedavi süreci nedeniyle zorunlu olarak işten uzak kaldım o kadar.
Bugüne kadar çalıştığım bu süre zarfında hep düşük maaşlara talim ettim, tutulmayan vaadlere maruz kaldım,sene sonunda zam alma umuduyla –sonradan fark ettiğim üzere oldukça “gereksiz”- yüksek performans gösterdim, işimi çok iyi yaptığımı fark eden amirlerim düzenli olarak kanımı emdiler, üst üste farklı işler yüklendi sırtıma, ağarlıkları altında ezildim, büzüldüm, kurudum…
Geçtiğimiz aylarda burada da okuduğunuz üzere, yaşadığım bu zorlu şartlara dur diyecek daha iyice bir teklifle farklı bir yerde çalışmaya başladım "herşeyin güzel olacağını umarak".
Kurumda çalışanların söylediğine göre önceki senelerde çok iyi bir yönetici varmış, senelerdir gelen herkes rahat ve iyiymiş..Herkesin keyfi yerindeymiş. Oradan ve onun yerine gelen adam ise kök söktüren cinsten biri diyorlardı,bende karşılaştım ne yazık ki..
Neden canımdan bezmek durumunda bırakıldığımı bilemiyorum. Yine anlamsız detaylara kafa yoran, karşısındakini dinlemeyen, lafla peynir gemisini yürüttüğüne inanan, ruhsal çöküntüsünü başkalarının üzerinde diriltmeye çabalayan insanlarla muhattab oluyorum ? Bu iş hayatım boyunca hep böyle oldu ve olmasını istemiyorum artık…Böyle insanlara ve durumlara ihtiyacım yok benim!
En nefret ettiğim davranışlardan biri, siz bir şey açıklamaya çalıştığınızda ya da anlattığınızda sizi anlamak istemediği için dinlemeyen ve papağan gibi her türlü açıklamaya karşı size yine aynı şeyi söyleyen insanların tutumudur. Ne anlatırsanız anlatın, o sadece kendi anlatacağına sıra gelsin diye sizi dinlermiş gibi görünür ve siz boşuna kürek çekersiniz, onca çabaya,uğraşa rağmen hala kıyıda öylece beklediğinizi görürsünüz ya, ben bu aralar aynen bunu yaşıyorum işte!
Bana her konuda destek vereceğini söyleyen biri, başıma bir şey geldiğinde geri adım atarsa bundan da son derece rahatsız olurum. Sözler verilmek için değil, tutulmak içindir. Ama sanırım iş hayatı söz konusu olduğunda bu durum tamamen değişiyor. Sözler hiyerarşik yapıya göre unutuluyor, dağ gibi iş yığınının arasında bir anda dımdızlak ortada bırakılıyorsunuz...
S.O.S. veriyorum S.O.S.
Umarım birileri beni kısa sürede kurtarır!
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
EMEĞE SAYGI
Internet-Gazete-Dergi ve her türlü basılı yayın için geçerlidir : Yazılarımdan ismim ve adresim link gösterilmek suretiyle alıntı yapılabilir. İzinsiz emek hırsızlığı durumunda hakkımı "hukuki çerçevede" sonuna kadar arayacağıma emin olabilirsiniz.Emeğe saygı gösterdiğiniz için teşekkürler!
neler yazmışım neler...
- Şubat 2015 (1)
- Aralık 2013 (1)
- Ağustos 2013 (1)
- Aralık 2012 (1)
- Şubat 2012 (2)
- Ocak 2012 (2)
- Kasım 2011 (2)
- Ekim 2011 (8)
- Eylül 2011 (6)
- Ağustos 2011 (6)
- Temmuz 2011 (8)
- Haziran 2011 (10)
- Mayıs 2011 (20)
- Nisan 2011 (13)
- Mart 2011 (5)
- Şubat 2011 (7)
- Ocak 2011 (12)
- Aralık 2010 (16)
- Kasım 2010 (9)
- Ekim 2010 (3)
- Eylül 2010 (6)
- Ağustos 2010 (10)
- Temmuz 2010 (2)
- Haziran 2010 (9)
- Mayıs 2010 (7)
- Nisan 2010 (7)
- Mart 2010 (13)
- Şubat 2010 (11)
- Ocak 2010 (4)
- Aralık 2009 (2)
- Kasım 2009 (5)
- Ekim 2009 (2)
- Eylül 2009 (4)
- Ağustos 2009 (8)
- Temmuz 2009 (2)
- Haziran 2009 (9)
- Mayıs 2009 (15)
- Nisan 2009 (19)
- Mart 2009 (18)
- Şubat 2009 (14)
- Ocak 2009 (23)
- Aralık 2008 (18)
22 yorum:
yemin ederim bütün yöneticileri psikopatlardsan seçiyorlar...hepsinin canı cehenneme..umursama bence..ne yaparsan yap farketmez çünkü..
Geçen ay zam bekliyorduk. Sonuç şirketin durumundan bihabermişiz nasıl zam beklermişiz. Yemek ücretlerimiz zaten cebimizden karşılanıyor. Artık benim de canımı sıkmaya başladı bu iş durumları. Hele de patrondan çok patronculuk yapanlardan. Asla tahammül edemiyorum. İşe de kerhen gidip geliyorum. İnşallah bir mucize olur. Yoksa ben daha çok gidip gelirim.
öz'üm,
bence de, ne yaparsak yapalım hiç fark etmiyor.
onlar nasıl istiyorsa öyle sonuçlanıyor çünkü her şey...
Nilhan - Küçük Mucizem ,
sanırım mucizelere inanmaktan başka çaremiz yok :))
4.5senedir aynı şirkette çalışan ve tam 4yönetici değiştirmiş olan biriyim ben. ve neyi farkettim biliyor musun değişen bir şey yok aslında sadece o koltuğa oturup hiçbir şey yapmayan insanların adı ve fiziksel görüntüleri değişiyor hepsi bu!
koltuğa kim oturursa bir haller oluyor bu nedir ya :((
Ful emin ol yalnız değilsin bende senden farklı durumda değilim.
...ve bence bu durum bu düzen devam ettikçe değişmeyecek.
Kanımızı eme eme büyüyüyor bunlar öyle yönetici patron matron oluyorlar.
Bunun tek çağresi sesimizi çıkarmamız ama o da bu şartlarda bizi ekmeğimizden etmekten yada sen teröristsin denmesinden başka bi halta yaramıyo...ne desem boş.
İçi geçmiş artık patronunu vampirella gibi gören masum işçi kızın biriyim ben.
nasıl bir yaraya parmak basmışsınız böye:( patron veya yönetici deyince biraz durup düşünmek gerekiyor. değişen birşey yok, birçok insanın yaşadığını siz de yaşıyorsunuz demek ki, üzüldüm. umarım sizi incitmeyecek birileriyle çalışma ortamınız olur bir gün!!!
size bu konuda bol şans diliyorum.
sevgiler
Fazla ince,fazla çalışkan,fazla dürüst olmak yaramıyor malesef kimseye!Olmamak mı gerek acaba?Ama o zaman da kişinin kendisi nasıl mutlu olacak?
Umarım bundan sonra çok daha iyi insanlarla çok daha iyi işlerde çalışma imkanı bulursun:)
Üzme kendini...
Can sıkıcı durumlar bunlar,işyerindeki içsel huzur çok önemli günün büyük bir kısmını işte geçiriyoruz neticede, gel gör ki karşına çıkıyor bir dengesiz başlıyorsun uğraşmaya...:((
Zor durum Ful'um zor, özel sektör de işler farklı ilerliyor ne yazık ki..hele ki Türkiye'de ,,sözünü tutan firma duymadım daha ...
İnşallah işler lehinde değişir ve mutluluk iş hayatına da yansır..Ancak dua edebiliyorum , keşke elimden bir şey gelebilseydi,öpüyorum canım :)
bazen düşünüyorum da "patronlar" çok gereksiz. Niye varlar ki. İnsan kendi işinin bile patronu olmamalı.
Şu söyleyeceklerine kitlenip sıranın kendisine gelmesini beklerken sizi dinliyormuş gibi gözüken tipler gerçekten katlanılır gibi değil.Ama şu oturulan koltuklarda birşey olduğu kesin! Meclistekileri görüyoruz işte, normal hayatta iki lafı bir araya getiremeyecek ne tipler var aralarında, koltuğa sıkı sıkı sarılmış duruyorlar öylece.
tipik yönetici egolarıyla iş yaptıklarını sanan yıpranmış yorulmuş beyinler işte ful'cum..Bunların hepsi böyle inanki nadiren farklı ve düzgün olanı çıkıyor.Sen olanla yetin ama kafanı takma boşver su akar yolunu buur nasılsa..
@ysun'cum,
hayatımız böyle geçmez umarım :((((
bıktım ben çünkü bu vampirlerden!
asortik,
iyi dileklerine çook teşekkür ederim, umarım artık iş hayatında iyi insanlarla karşılaşacağım günleri de göreceğim!
sevgiler
kitap kurduyum ben,
inşallah.
olumlu düşünmeye çalışıyorum :))
öpücükler gönderiyorum, teşekkür ederim güzel dileklerine.
içimden geldiği gibi,
ah ahh iyi bir iş istiyorum artık ben :))
içimizdeki karnaval,
sen güzel dileklerini ve iyi dualarıı etsik etme yeter canım benim :))
öpüyorum kocamannn!
kısaca fd,
bende çok gereksiz buluyorum.
o konuma gelen herkes sapıtıveriyor :))
ozgurtamsen,
o koltuklara sarıldıkları zaman akıllarına başka hiç bir şey gelmiyor hırslarından başka :((
meyra'cım,
evet umursamıyorum artık hiç birini :)
kırıldım ama bu zaten midemde kendini gösteriyor şu an ve sağlığımdan olmaktansa boşvermeyi tercih ediyorum :))
Yorum Gönder