"dua"

Uzun zaman uğraştığım, didindiğim, çabaladığım, emek verdiğim işlerimi bir günde yerle bir eden ve tadilat yüzünden beni departmanımdan çıkartıp şirketin içinde göçebe hayatı yaşattıran zihniyete karşı tek silahım “dua” bu aralar…

İçimi ferahlatmak, kendimi dinlendirmek, tüm gerginliğimden ve mutsuzluğumdan kurtulmak için Tanrı’ya dua etmekteyim bol bol…

Eşyalarımı taşıdığım odaya gelip “burası olmamış, yan odaya taşıyın” diye emir veren, ertesi gün yine gelerek "burası da olmamış, yan odaya" diyen ezici, zavallı karakterlerdeki zihniyetlerin kölesi olmak, yolda sizi görünce kafasını çeviren meymenetsizlerle aynı oksijeni solumak durumunda kalmak, keşmekeşin içinde sözde modernleşerek günden güne eriyen bir şehirde yaşamak beni zorluyor epeyce…

İyi savunma yöntemleri bulamazsam çökeceğimi, gardımı düşüreceğimi ve ruhsuzlaşacağımı hissetmekteyim ve bu umutsuzluk içime işlemekte ağır ağır…

Mobbing midir değil midir bilemiyorum ama bildiğim tek şey bu adamların,sırf insanların huzurunu kaçırtmak için iyi mevkilere geldikleri ve kalp kırmak için üstüne maaş aldıkları…

Tanrı’m,

Bana tüm bu zorluklarla başa çıkabilmek için dayanma gücü ve sabır ver,

Son zamanlarda etrafımı saran asık suratlı, meymenetsiz, kötü niyetli, kötü düşünceli, kıskançlıktan pul pul kurumuş tüm insanlara vicdan ve merhamet ver,

Gönlü kara olanlara; güneşin sıcaklığını, suyun berraklığını, iyiliğin ferahlığını tattır,

Hassas yüreklerimizi, benzerleriyle karşılaştır,

İşlerimizi kolaylaştır…