"Özgürlüğe adım adım"

Geçen hafta müdürüm beni yanına çağırdı.
Verdikleri görevi yerine getirmezsem açıkça benimle çalışmayacaklarını söyledi.
Benim gibi haftasonu çalışmayan, haftaiçi 17:30'da mesai bitiren bir personel istemiyorlarmış...
İyi de bu şartları işe girerken siz koydunuz!
Ne kadar yorulduğumu, evimin işini yapacak halimin dahi kalmadığını, hastalandığımı, bloga bie yazacak vakit bulamadığımı biliyorsunuz.
İşte tüm bunlara karşın bu yaşadıklarımı ve maruz kaldığım bu durumu hak etmediğimi düşünüyorum.
Bir yıldan az çalıştığım için, küçük bir tazminat uğruna beni işten atma süreçlerini ve süründürme safhalarını beklemek istemiyorum.
Bugün kendilerine kararımı açıklayıp, bu şekilde meslek onurumu zedeleyen bir kurumla birlikte olamayacağımı söyleyip istifa dilekçemi uzatmayı planlıyorum.
Bir an önce yürürlüğe konulsun diye de eklemeyi ihmal etmiyorum.
Çalıştığım her kurum bir öncekinden daha berbat oluyor.
Buraya girerken benimle iş görülmesi yapan herkes benim lisanımdan, yaptıklarımdna, tecrübemden bahsetti, kimse bana bu felaket ek işten bahsetmedi.
Bu şekilde işe giriyorsunuz ve ta taaam süprizzz yeni bir göreviniz var, üstelik sizin pozisyonunuzdan aşağıda ve haftasonu mesaisini de ek bonus paketi olarak kazandınız. Böyle saçma sapan bir şeyi kabullenmek yerine burada çalışmayı sonlandırırım hepsi bu.
Özgür olmayı ve dinlenmeyi çok istiyorum.
Sonra yeniden bomba gibi devam edeceğim iş hayatına.
Yeter ki sağlığımız olsun...
Zira yakınımdan iyi haberler alamadım bu haftasonu,4.evre hızla ilerliyor ve iç organlara yayılıyor..şu üç günlük hayatta her şeyin sağlık olduğunu, bir kez daha anladım.
Kimbilir kaç ay ömrü kaldı, kaç gün... daha çok erken.......

Hal böyle olunca hayatın kısalığı ve boşluğunu görünce gözünüz daha da kara oluyor.

Bugün konuşabilmeyi ve artık noktayı koyabilmeyi diliyorum.

Şans melekleri eksik olmasın yanımızdan.
İyi haftalar herkese...


İllüstrasyon:
http://i-am-oksancia.livejournal.com/28527.html